1979 - 2019:  Σαράντα Χρόνια... Έψαχνα πάντα τις λέξεις

 

Όταν είμαι -ή θέλω να είμαι- αισιόδοξος, τότε γράφω για παιδιά.
Όταν ονειρεύομαι μια επανάσταση, τότε γράφω για τους εφήβους.
Όταν φοβάμαι, τότε είναι που γράφω για τους ενήλικες.

               Κι όμως, τελικά... Τίποτε από εμένα δε φαίνεται.

 

Νέες αναρτήσεις (κριτικά σημειώματα, συνεντεύξεις, άρθρα κ.α.) στο:

http://manoskontoleon2.blogspot.com/ 

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης 3.0 Ελλάδα .
Είστε εδώ :: Αρχική Σελίδα » Μυθιστορήματα / Διηγήματα Ενηλικίωσης » Δε με λένε Ρεγγίνα... Άλεχ με λένε

Μυθιστορήματα / Διηγήματα Ενηλικίωσης - Δε με λένε Ρεγγίνα... Άλεχ με λένε
Τίτλος: Δε με λένε Ρεγγίνα... Άλεχ με λένε
ISBN: 978-960-16-4236-9
Εκδόσεις: Πατάκης
Έτος: 2011
Σελίδες: 128

Η Ρεγγίνα και ο Άλεχ, δυο νέοι δεκαπέντε με δεκαέξι χρονών, ζούνε σε μια χώρα που αφού πρώτα γνώρισε έναν εμφύλιο πόλεμο, στη συνέχεια βρέθηκε να διοικείται από ένα στυγνό δικτατορικό καθεστώς। Ρεγγίνα δεν είναι το πραγματικό όνομα της κοπέλας। Μα ο πατέρας της που τη λάτρευε την έλεγε έτσι μιας και «Ρεγγίνα, σε μια άλλη γλώσσα, σημαίνει βασίλισσα»। Και από τον πατέρα της όλοι είχαν μάθει έτσι να τη λένε। Ο εμφύλιος και μετά η δικτατορία θα οδηγήσουν τον πατέρα της πρώτα στην ανεργία και στη συνέχεια στην αρρώστια και τον θάνατο। Η Ρεγγίνα, μαζί με την μητέρα της και τα δυο μικρότερα αδέλφια της θα αναγκαστούν να μετακομίσουν σε μια φτωχική γειτονιά και να μείνουν σε ένα υγρό και σκοτεινό ημιυπόγειο διαμέρισμα। Όταν όμως και η μητέρα της Ρεγγίνας μετά από πολλές στερήσεις πεθάνει και αυτή, η Ρεγγίνα θα αρπάξει τη ζωή από τα μαλλιά και θα διεκδικήσει μια θέση κάτω από τον ήλιο। Σε αυτό το καθοριστικό σημείο της ζωής της θα συναντηθεί ο δρόμος της με αυτόν του Άλεχ, ενός νεαρού που έχει όνειρα και για την ίδια του τη ζωή, αλλά και για την πατρίδα του। Ο πατέρας του Άλεχ, ένας επιτυχημένος ξυλουργός, μα και άνδρας με δημοκρατικές απόψεις, μεγάλωσε το γιο του με το όνειρο να τον κάνει έναν άνθρωπο που θα πιστεύει στη δημοκρατία και θα υποστηρίζει τους αδύναμους। Γι αυτό και του έδωσε αυτό το όνομα, «Άλεχ, σε μια άλλη γλώσσα σημαίνει προστάτης… Αυτός που προστατεύει, ένας αρχηγός σωστός, ας πούμε...», έτσι του έλεγε ο πατέρας από τότε που ήταν ένα μικρό αγόρι। Η Ρεγγίνα στην αρχή θα έχει την πολύτιμη συμπαράσταση του Άλεχ, όταν όμως ο Άλεχ, λόγω των πολιτικών συνθηκών στην χώρα, θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει κρυφά και παράνομα μαζί με την οικογένειά του την πατρίδα του, η Ρεγγίνα, όσο κι αν προσπαθήσει να βρει τρόπους για να συντηρηθεί η ίδια και τα αδέλφια της, θα εξαναγκαστεί στο τέλος να αποδεχτεί τον απόλυτο συμβιβασμό, θα απαρνηθεί το ίδιο της το παρελθόν। Όταν ο Σαρκό, ο αδίστακτος έμπορος, θα τη ρωτήσει αν στ΄ αλήθεια τη λένε Ρεγγίνα, εκείνη θα το αρνηθεί। –«Δε με λένε Ρεγγίνα…» θα πει, θέλοντας να κρατήσει αμόλυντο το παρελθόν της। Η μοίρα του Άλεχ στη γειτονική χώρα που μετά από περιπέτειες κατέφυγε με την οικογένεια του, θα είναι το ίδιο σκληρή και άγρια με αυτήν της Ρεγγίνας। Αφού πρώτα εγκλειστεί σε στρατόπεδο προσφύγων κι ενώ θα ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον, ένα θανατηφόρο ατύχημα θα σκοτώσει τον πατέρα του। Η μητέρα του, μετά και από αυτή τη νέα τραγωδία που αντιμετωπίζει θα χάσει τα λογικά της και ο Άλεχ αισθάνεται πως είναι πια ο μόνος που θα μπορεί να την προστατέψει। Άλλωστε «Άλεχ, σε μια άλλη γλώσσα σημαίνει προστάτης…» -αυτά τα λόγια που άκουγε από παιδί θα εκφράζουν τη νέα του ταυτότητα. Κι έτσι μέσα από τον επιφανειακό συμβιβασμό, θα επιμένει πως "Άλεχ με λένε..."
.: Κριτικές Βιβλίου :.
1. Η Κατερίνα Ζαμαρία στην \'Αυγή"

 

Στο βιβλίο ο Μάνος Κοντολέων θίγει ένα ευαίσθητο θέμα: τη σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών

Στη λογοτεχνία για εφήβους υπάρχει το ιδιαίτερο είδος των crossover βιβλίων που παρακολουθούν τη μεταμόρφωση του παιδιού σε ενήλικα. Ο ήρωας, από την αρχική ασφάλεια μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, βιώνει -την εποχή της νεότητάς του- μια συγκρουσιακή κατάσταση που τον φέρνει αντιμέτωπο με την κοινωνία και τον εαυτό του για να οδηγηθεί τελικά στην ωριμότητα μέσα από τις, περισσότερο ή λιγότερο συνειδητές, επιλογές του.

 

Στο βιβλίο ο Μάνος Κοντολέων θίγει ένα ευαίσθητο θέμα: τη σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών. Μέσα από την ανασύνθεση ενός κοινωνικού πλαισίου που διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ώστε οι ήρωες να οδηγηθούν στην τελική τους «επιλογή», την πορνεία, ο συγγραφέας φέρνει τον νεαρό αναγνώστη αντιμέτωπο με πικρές αλήθειες. Γιατί η ζωή δεν έχει πάντα happy end,αφού ο ευτελισμός της και οι ματαιώσεις είναι κομμάτι της.

 

«Τη Ρεγγίνα, από τότε που ήταν μικρό κορίτσι, ο πατέρας της έλεγε πως είναι όμορφη σαν βασίλισσα. Τον Άλεχ, από τον καιρό που ήταν μικρό αγόρι, ο πατέρας του τον μάθαινε να προστατεύει τους αδύναμους. Η Ρεγγίνα και ο Άλεχ ζούσαν στην ίδια γειτονιά. Ερωτευτήκανε. Και μετά ήρθε ο πόλεμος και τους χώρισε. Αλλά η μοίρα τους ήταν κοινή - το ίδιο άγρια».

 

Το βιβλίο, χωρισμένο σε δύο μέρη, αφηγείται την παράλληλη διαδρομή των δύο ηρώων. Ως σημεία τομής ο συγγραφέας αξιοποιεί από τη μια την εφηβεία -ηλικία ευτυχίας και ονείρων- και από την άλλη τα πολιτικά τεκταινόμενα στη χώρα των παιδιών. Ο έρωτάς τους ενσαρκώνει την ελπίδα και την προσδοκία για μια καλύτερη ζωή. Όλα όμως θα διαψευστούν από τη σκληρή πραγματικότητα. Και όμως. Παρά τη βίαιη αποκοπή τους από την ξεγνοιασιά της εφηβείας, δεν θα αποδεχτούν παθητικά τη μοίρα τους.

 

Μέσα από τη μυθοπλασία ο Κοντολέων, πρωτοπόρος της crossover λογοτεχνίας στην Ελλάδα, βοηθά τους έφηβους αναγνώστες να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα του κόσμου στον οποίο εισέρχονται. Το κάθε πρόσωπο λειτουργεί ως καθρέφτης του άλλου. Με αφηγηματικές τεχνικές, όπως η επανάληψη σκηνών που κορυφώνεται η ένταση, με γρήγορο, σχεδόν κινηματογραφικό ρυθμό, με λόγο σκληρό και ευαίσθητο ταυτόχρονα, με αφήγηση ρεαλιστική και όχι ωραιοποιημένη, ο Κοντολέων πλάθει δυο ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Η απροσδιοριστία χώρου και χρόνου ενισχύει την πεποίθηση ότι η ανατροπή αφορά τον καθένα. Τα όρια ανάμεσα στο εδώ και το εκεί είναι δυσδιάκριτα. «Για μένα» έχει δηλώσει ο συγγραφέας «παγκοσμιοποίηση δεν είναι μόνο τα spreads αλλά και ο ανθρώπινος πόνος και το δικαίωμα στο όνειρο».

 

Ακόμα και η επιλογή των ονομάτων, πέρα από τον συμβολισμό, βοηθά να κατανοήσει ο αναγνώστης τις τεμνόμενες και παράλληλες διαστάσεις της ζωής τους. Η Ρεγγίνα, αρνούμενη στο τέλος το όνομά της, διατηρεί αμόλυντο το παρελθόν της. Και ο Άλεχ, που αποδέχεται το όνομά του, κουβαλά, στις σκοτεινές πλατείες, αμόλυντο το παρελθόν στην ψυχή του. Γιατί το παρελθόν εμπεριέχει τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν.

 

Ο ρεαλισμός του Κοντολέων διαρρηγνύει τον συντηρητισμό που διακρίνει την ελληνική εφηβική λογοτεχνία. «Ζεις σημαίνει πως πουλάς τα πάντα», δηλώνει ο έφηβος ήρωας. Και ο Κοντολέων μας προκαλεί, πριν κουνήσουμε απαξιωτικά το δάχτυλο, να σκεφτούμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από κάθε ανθρώπινη ιστορία.

14/12/2021
2. Κατερίνα Φώτη, φιλόλογος στο 1ο Γυμνάσιο Σερρών έγραψε...
3. Αγγελική Γαβριέλλα Σαμψωνίδου Κοινωνιολόγος - ΔημοσιογράφοςΑΡΣΙΣ
4. Κριτική στο www.kosvoice.gr
.: Βραβεία Βιβλίου :.
Δεν υπάρχουν Βραβεία για αυτό το Βιβλίο
©2024 www.kontoleon.gr All rights Reserved - Created by interneti.gr