1.    Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε; Πότε και πού δημοσιεύτηκε το πρώτο σας κείμενο;

 

Γράφω από μικρός, από τότε που πήγαινε στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Και τα πρώτα μου κείμενα, κάτι μικρά πεζά, τα είδα να δημοσιεύονται στο περιοδικό <<Διάπλασις των παίδων>>

 

2.    Τα πρώτα σας βιβλία απευθυνόταν σε παιδιά. Στο μεταξύ ασχοληθήκατε και με λογοτεχνία που απευθύνεται σε ενήλικες. Τι είναι αυτό που κάνει έναν συγγραφέα να ξεκινά από ΄΄ανήλικο΄΄ αναγνωστικό κοινό και στη συνέχεια να δοκιμάζει το λόγο του σε ενήλικες;

 

Ήθελα να γίνω συγγραφέας από τότε που ήμουνα παιδί. Κι όπως σας είπα από εκείνη την ηλικία ξεκίνησα να γράφω. και συνέχισα όλη την εφηβεία μου και τα χρόνια του Πανεπιστήμιου και του στρατού. Η πρώτη μου κατά κάποιο τρόπο επίσημη εμφάνιση γίνεται το 1969 με τη συμμετοχή μου σε μια ανθολογία νέων πεζογράφων. Το δικό μου διήγημα είχε να κάνει με τον ψυχικό κόσμο μιας γυναίκας που βρίσκεται κάπου στην κλιμακτήριο της. Όπως βλέπετε δεν έγραφα για παιδιά και ούτε είχα σκεφτεί πως κάποτε θα γινότανε αυτό. Αλλά όταν απόκτησα το πρώτο μου παιδί, τότε θέλησα να βρω ένα τρόπο να επικοινωνήσω μαζί του όχι μόνο ως γονιός αλλά και ως συγγραφέας. Κι έτσι ξεκίνησα να γράφω για παιδιά. Ήρθαν έτσι τα πράγματα που τα πρώτα βιβλία μου που εκδόθηκαν ήταν για παιδιά. Αλλά μετά από δυο χρόνια εκδόθηκε και «ενήλικο» έργο μου. Θα έλεγα , λοιπόν, πως γράφω παράλληλα και για μικρούς και για μεγάλους. Όμως σαφώς τα «παιδικά» και «εφηβικά» μου είναι περισσότερα και είναι αυτά που με έκαναν και περισσότερο γνωστό.

 

3.    Παραμένετε παρόλα αυτά στην παιδική λογοτεχνία ως δημιουργός. Τι είναι αυτό που σας κρατάει στην παιδική λογοτεχνία;

 

Δεν ξεχωρίζω από την συγγραφική άποψη τη λογοτεχνία ανάλογα με τις ηλικίες των αναγνωστών. Γράφω για να εκφράσω το δικό μου ψυχικό κόσμο και τις δικές μου διαθέσεις. Αν είμαι σε φάση αισιοδοξίας τότε γράφω για παιδιά, αν πάλι είμαι με διάθεση επαναστατικότητας τότε γράφω για εφήβους. Κι όταν είμαι θυμωμένος ή φοβισμένος τότε γράφω για τους συνομηλίκους μου.

 

4.    Ποιο είναι το αγαπημένο δικό σας  από τα βιβλία και γιατί;

 

Όλα μου τα βιβλία είναι παιδιά μου. Δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω. Τα αγαπώ όλα το ίδιο. Ξέρω όμως ποια είναι τα πιο δυνατά και ποια τα πιο αδύναμα. Αλλά αυτό Δε θα το πω σε κανένα. Άλλωστε οι αναγνώστες έχουν τις δικές τους απόψεις που συχνά δεν είναι ίδιες με αυτές του συγγραφέα.

 

5.    Τι σας εμπνέει για το θέμα των έργων σας ;

 

Μα νομίζω η ίδια η ζωή και ο τρόπος που εγώ απέναντι της αντιδρώ. Πάντως οι κύριοι άξονες που διαπερνούν όλα μου τα έργα είναι ο έρωτας, η αναζήτηση ταυτότητας και οι διαπροσωπικές σχέσεις.

 

6.    Ποιες ώρες της ημέρας προτιμάτε να γράφετε;

 

Γράφω συνήθως όταν υπάρχει ήλιος. Με άλλα λόγια τα πρωινά ή τα απογεύματα. Αλλά υπήρξαν και φορές που έχω γράψει και τη νύχτα. Πάντως προτιμώ όταν ο ήλιος φεύγει εγώ να ζω. Τα όνειρα θέλω να τα συναντώ λουσμένα μέσα σε άπλετο φως.

 

 

7. Σε πολλά βιβλία σας έχετε χρησιμοποιήσει ονόματα μελών της οικογένειάς σας. Σε τι σας βοήθησε αυτό;

 

Θέλω να κάνω τη ζωή Τέχνη και την Τέχνη ζωή. Είναι, λοιπόν, φυσικό, τα πιο δικά μου και πιο αγαπημένα μου πρόσωπα να τα μετατρέπω σε ήρωες των έργων μου. Και αντίθετα τους ήρωες των βιβλίων μου θέλω να τους συναντώ μέσα στην καθημερινότητά μου.

 

 

7.    Τον τελευταίο καιρό περνάτε μεγάλο χρονικό διάστημα κοντά στη φύση. Πως σας φαίνεται αυτή η νέα περίοδος της ζωής σας; Μπορεί να επηρεάσει τα συγγραφικά σας ενδιαφέροντα;

 

Μου δόθηκε η ευκαιρία και η τύχη να μπορώ να ρυθμίζω δίχως δεσμεύσεις τον τρόπο ζωής μου. Διάλεξα ένα σπίτι στον Άγιο Λαυρέντιο, στο Πήλιο, γιατί θέλω να ζω και μέσα σε έναν άλλο ρυθμό ,διαφορετικό από αυτόν που υπάρχει στην Αθήνα. Η μοναξιά και η επαφή μου με ανθρώπους που δεν έχουν το άγχος μιας πρωτεύουσας ίσως με βοηθήσει να στραφώ περισσότερο και προς τον εαυτό μου και να σκύψω πιο ουσιαστικά πάνω σε κείμενα που έχουν διαχρονική αξία. Αν αυτό παρέμβει και στο έργο μου, δεν μπορώ να το ξέρω. Πάντως πιστεύω πως ένας συγγραφέας πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ζει και κάπως απομονωμένος. Να ενδοσκοπείται.

 

8.    Αν ήσαστε κάποιος ήρωας βιβλίου σας ποιος θα ήσαστε και γιατί;

 

Μα είμαι έτσι κι αλλιώς μέσα στους ήρωες που έχω πλάσει. Κάθε φορά που γράφω ένα βιβλίο –άσχετα αν είναι παραμύθι ή μυθιστόρημα- ταυτίζομαι όχι μόνο με τα κεντρικά πρόσωπα αλά και με το καθένα που έστω και σε μια αράδα θα παρουσιαστεί. Το αίμα που κυλά στις φλέβες των ηρώων ενός συγγραφέα προέρχεται από τις δικές του φλέβες.

 

 

9.    Τι αποκομίζετε από την επαφή με τους αναγνώστες σας μέσω των επισκέψεών σας σε σχολεία;

 

Κρατώ μια άμεση ανταπόκριση, αυτή που συνδέει τα όσα γράφω με εκείνους που τα διαβάζουν. Μπορεί να γράφω για τον εαυτό μου, αλλά θέλω να γνωρίζω πως με αντιμετωπίζουν οι άλλοι. Τα συναισθήματα και τις ιδέες που γεννούν στους άλλους τα όσα εγώ αισθάνθηκα και πίστεψα.

 

10.Πώς αξιοποιείτε τον ελεύθερο χρόνο σας;

 

Μα δεν έχω ελεύθερο χρόνο. Συνέχεια είμαι μέσα στα όσα γράφω. Ακόμα κι αν είμαι σε φάση όπου δεν  έχω ξεκινήσει ένα κείμενο, ακόμα και τότε κάποιο άλλο κυοφορείται μέσα μου. Το να γράφεις είναι τρόπος ζωής, τρόπος ανάσας.

 

 

11.Γράφετε κάποιο βιβλίο αυτή την περίοδο;

 

Ναι. Ένα μυθιστόρημα για μεγάλους με θέμα του τα γεγονότα του 20ου αιώνα και το πώς αυτά έχουν επέμβει στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Παράλληλα ασχολούμαι και με τη συνέχεια της σειράς <<Η υφήλιος των παραμυθιών>>. Μετά από παραμύθια από τόπους της Ασίας, της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής, τώρα διαβάζω και επιλέγω παραμύθια από τόπους της Μεσογείου. Όπως βλέπετε ασχολαύμαι με δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Μου αρέσει η ποικιλία. Εκείνο που φοβάμαι και ως συγγραφέας και ως άνθρωπος είναι η μονομέρεια.

 

12.Ήσασταν ποτέ αναγνώστης παιδικού περιοδικού και ποιού;

 

Διάβαζα σαν παιδί τη Διάπλαση, τον Μικρό Ήρωα, το Γκαούρ - Ταρζάν, τα Κλασικά Εικονογραφημένα. Αργότερα υπήρξα συνεργάτης των περιοδικών Το Ρόδι και Παιδιά Γεια Χαρά

 

13.Τι θα λέγατε στους αναγνώστες του ΄΄Δελφινιού΄΄;

 

Μα καλά όλα όσα μέχρι τώρα είπαμε για αυτούς δεν ήταν; Πάντως αν θέλετε κάτι να τους ευχηθώ είναι υγεία και ευτυχία. Και πολλές αναγνώσεις. Και βέβαια να τους ευχαριστήσω που σταμάτησαν σε αυτές εδώ τις σελίδες και διάβασαν τα όσα είπαμε. Σημαίνει ότι με αγαπούν. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα.