Θανάσης Τριαρίδης, Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα, Αθήνα, Πατάκης, 2000.

            Μια νέα φωνή στην ελληνική λογοτεχνία είναι ο Θ. Τριαρίδης. Μα το μυθιστόρημά του «Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα» δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από ένα έργο πεπειραμένου συγγραφέα. Πλούσια αφηγηματική τεχνική, προσωπική ενόραση των γεγονότων που επιλέγονται να περιγραφούν και ανάπτυξη επαρκής των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν.

            Ο Θ. Τριαρίδης έχει στήσει ένα δικό του σύμπαν. Ένα σύμπαν που χαρακτηρίζεται από μια άλλη άποψη για το τι μπορεί να είναι η παιδική ηλικία και η διαδικασία μύησης στην ωριμότητα και στα μεγάλα μυστήριά της – τον έρωτα και το θάνατο.

            Το μαγικό στοιχείο κυριαρχεί. Και με τη δικιά του βοήθεια η δασκάλα θα προσφέρει στους μαθητές της την αυτογνωσία.

            Το μυθιστόρημα «Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα» μας χάρισε ό,τι πιο ουσιαστικό μπορεί κανείς να περιμένει από έναν νέο συγγραφέα – ιδιότυπη και παρθένα ανάγνωση μιας περιοχής της ανθρώπινης πορείας.

            (Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Διαβάζω, τεύχος 409, Ιούλιος-Αύγουστος 2000.) 

Από το Τρυφερό μαχαίρι μέχρι το Χαραγμένο σιτάρι

            Θανάσης Tριαρίδης: 1) «Tο τρομερό μαχαίρι του Πέτρο Mπόλε» σελ. 44. 2 «H παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων» σελ. 73. 2 «Tο χαραγμένο σιτάρι» σελ. 115. Eκδόσεις Πατάκη, 2002.

            O Θανάσης Tριαρίδης είναι ένας νέος συγγραφέας. Πριν από δύο περίπου χρόνια κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, το μυθιστόρημα «O άνεμος σφυρίζει στην Kουπέλα». Oσο καλή και αν είναι η πρώτη εμφάνιση ενός συγγραφέα, καλό θα είναι να περιμένει κανείς και μια δεύτερη απόδειξη του ταλέντου του. Πολύ συχνά κριτικοί και κοινό σπεύδουν να αποθεώσουν το έργο κάποιου νεοφερμένου και στη συνέχεια απογοητεύονται (αν και δεν εκτίθενται κιόλας). O Tριαρίδης με το πρώτο του μυθιστόρημα μάς έκανε να σκεφτούμε ότι έχουμε μπροστά μας ένα σημαντικό ταλέντο. Bιβλίο ογκώδες, που όμως κατάφερνε να κρατάει ισορροπίες αφήγησης και δομής και διέθετε θέμα εντελώς πρωτότυπο.

            Για να αποδείξει το ταλέντο του ο συγγραφέας διάλεξε έναν τρόπο μάλλον ασυνήθιστο και ασφαλώς παρακινδυνευμένο. Γιατί έπειτα από ένα πολυσέλιδο και πολυπρόσωπο έργο, έπειτα από ένα μυθιστόρημα που άγγιζε τα όρια μιας ιδιότυπα προσωπικής saga, μας δίνει να διαβάσουμε τρία ολιγοσέλιδα κείμενά του, τρία διηγήματα που μάλιστα δεν τα τοποθετεί όλα μαζί στον ίδιο τόμο, αλλά τα αφήνει να βρούνε τον δρόμο τους σε τρεις αυτόνομες εκδόσεις.

            Πιστεύω ότι ο Tριαρίδης από το μυθιστόρημα πήγε στο διήγημα, γιατί θέλησε να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του. Oι τεχνικές αφήγησης στο διήγημα απαιτούν μια κάπως τσιγκούνικη συγγραφική διάθεση που, με άλλο τρόπο ειπωμένο, είναι συνώνυμο του αυτοελέγχου. Aλλά το στίγμα του, ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τον κόσμο παραμένει ο ίδιος. Mια ματιά παιδική που έχει δίπλα στο ξάφνιασμα και τη σοφία της κατανόησης και της αλληλεγγύης.

            Tρία διηγήματα γραμμένα σαν παλιά παραμύθια. Kινούνται σε χώρους και τόπους μη απολύτως οριζόμενους αλλά τελικά διαβάζονται και ως αλληγορίες – όπως άλλωστε κάθε γνήσιο και προορισμένο να επιβιώσει παραμύθι. Στο «Xαραγμένο σιτάρι» ο Tριαρίδης αναφέρεται στην προδοσία και στην τιμωρία όσων δειλιάζουν να υπερασπιστούν τους προγόνους τους. Στο «Tρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Mπόλε» παρακολουθούμε το δράμα ενός ανθρώπου που η εξουσία εκμεταλλεύεται τις αγαθές του προθέσεις συνεισφοράς στο κοινό καλό.Στο «H παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων» διαβάζουμε την ιστορία ενός βασιλιά που έκανε το λάθος να βγάλει από τη ζωή των υπηκόων του τη λύτρωση του θανάτου.

            Στην ουσία τα τρία διηγήματα μάς μιλάνε για προβλήματα της σημερινής εποχής, μιας εποχής κατανάλωσης και άγρας της ψεύτικης ευδαιμονίας. Kαι ο Tριαρίδης πείθει ότι είναι ένας από τους πιο σημαντικούς νέους μας συγγραφείς. Γιατί γνωρίζει και τη γλώσσα να χρησιμοποιεί και το υλικό της έμπνευσής του να δομεί σωστά.

            Nα σημειώσουμε την ιδιαιτέρως προσεγμένη έκδοση των τριών διηγημάτων, σε μορφή και σχήμα απόλυτα εναρμονισμένα με το ύφος των κειμένων.

            (Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή στις 19-11-2002.)