Μυθιστορήματα / Διηγήματα Ενηλικίωσης - Ο άλλος

 

Γράφει η Λεύκη Σαραντινού

https://www.vakxikon.gr/manos-kontoleon-o-allos/

Ο αγαπημένος συγγραφέας των εφήβων -αλλά και των ενηλίκων- επιστρέφει για να συναρπάσει εκ νέου τους νεαρούς αναγνώστες του, με ένα βιβλίο επίκαιρο, αινιγματικό και αμφίσημο.

 

Ο λόγος για το βιβλίο με τίτλο "Ο άλλος".

 

Μετά τη "Μάσκα του Καπιτάνο", ο Κοντολέων καταπιάνεται αυτή τη φορά με το ζήτημα της υιοθεσίας.

 

Ο τρόπος με τον οποίο θίγει όμως το συγκεκριμένο ζήτημα είναι εξαιρετικά πρωτότυπος και αφήνει ελεύθερη τη φαντασία των νεαρών αναγνωστών, αλλά και πολλά περιθώρια ερμηνείας έως ότου αποκαλύψει, εν τέλει, το μυστήριο που κρύβεται πίσω από την ταυτότητα δύο όμοιων αγοριών, του Βάιου και του Φώτου.

 

Δύο αγόρια και ένα κορίτσι, η Έλσα. Αυτή είναι η πρωταγωνίστρια του βιβλίου και αυτή που θα καθορίσει τις επιλογές των δύο αγοριών. Γνωρίζει πρώτα τον Βάιο. Ποιος όμως είναι εκείνος που του μοιάζει τόσο και διεκδικεί εξίσου μια θέση στην καρδιά της;

 

Οι γονείς των παιδιών παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης, όπως και ο ίδιος ο έρωτας, ένα ζήτημα που κατέχει καίριο ρόλο στο βιβλίο. Ο Κοντολέων ρίχνει το βάρος στις περιγραφές των συναισθημάτων των νέων, των επιθυμιών τους, καθώς και στην επεξήγηση των επιλογών τους.

 

Τα καλά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά θα αργήσουν να βγουν στην επιφάνεια. Όταν όμως θα βγουν τελικά, θα κατορθώσουν να τα αλλάξουν όλα, τόσο τις επιλογές και τις κοσμοθεωρίες, όσο και τις σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Ο ερωτισμός είναι διάχυτος σε όλο το κείμενο, το ίδιο και στις ενέργειες και τις σκέψεις των νεαρών πρωταγωνιστών. Ίσως πολλοί έφηβοι αναγνώστες να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στις σκέψεις του Βάιου, του Φώτου και της Έλσας.

 

Όπως και στη «Μάσκα του Καπιτάνο», αλλά και στα άλλα αναγνώσματά του που απευθύνονται στο ενήλικο κοινό, ο τρόπος γραφής του Κοντολέων και η αφήγηση είναι ιδιαίτερα και κάνουν την ανάγνωση του βιβλίου μία κατεξοχήν λογοτεχνική εμπειρία που μπορεί να διαβαστεί και από ενήλικες εκτός από εφήβους. Οι διάλογοι δίνουν ζωντάνια στο κείμενο και τους χαρακτήρες του βιβλίου και ο κοφτός μικροπερίοδος λόγος διατηρεί τον ρυθμό της αφήγησης και την περιέργεια του αναγνώστη σε μία παλλόμενη ένταση.

 

Τελικά, όλα θα αποβούν εφικτά για τους ήρωες του βιβλίου -όλα γίνονται αρκεί να το θέλουμε- και το παραδοσιακό happy end δεν θα λείψει από το τέλος, εφοδιάζοντάς μας με μία νότα αισιοδοξίας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.