Η \\\\\\\\\\"Μάσκα στο φεγγάρι\\\\\\\\\\" είναι ένα μυθιστόρημα που με άρπαξε από την πρώτη στιγμή. Ένιωσα πως από τη σύλληψή του ως την έσχατη λεπτομέρεια της δομής του και της υφής του με αφορούσε. Και ως εκπαιδευτικό και ως κριτικό του θεάτρου. Ως εκπαιδευτικό γιατί προτείνει, με γνώση και κύρος, μια προχωρημένη αντίληψη για την παιδαγωγική διαδικασία. Ως κριτικό θεάτρου γιατί κατορθώνει να θεμελιώσει με ατράνταχτα στοιχεία τη σημαντική συμβολή που μπορεί να διαδραματίσει το θεατρικό παιχνίδι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όταν όμως διάβασα για δεύτερη φορά το κείμενο, ανακάλυψα την κρυμμένη σοφία του. Ο Κοντολέων θαρρώ πως, μάλλον ενστικτωδώς, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι του λείπει, αντίθετα μάλιστα, η επιστημονική τεκμηρίωση, συνέλαβε πως η παιδαγωγική διαδικασία, όταν δεν παγιδεύεται σε σχηματοποιήσεις και στείρες θεωρητικολογίες, δεν είναι τίποτε άλλο από μια τελετή μυήσεως. Και σε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο, όπου κυριαρχεί ένα φετίχ, μια μάσκα στο φεγγάρι, η εμπειρία της μυήσεως οδηγεί - τους ήρωές του και τους αναγνώστες του - στη διαύγεια μιας λυτρωτικής ανατολής ηλίου.
Κώστας Γεωργουσόπουλος Κριτικός Θεάτρου Από την εισαγωγή στο βιβλίο
|