Literature for children and youn adults- Greek Writers - Greek Books - Manos Kontoleon - Literature (fiction) from Greece - kontoleon.gr

1979 - 2019: 40 Years Writing

I firmly believe that literature can exist only if it is precisely an open proposal to investigate the truth.

And I’d like to add: and to search for beauty.

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης 3.0 Ελλάδα .

Current Location :: Homepage » Books for Children » Precious Tales

Books for Children - Precious Tales

Title: Precious Tales

ISBN: 978-960-16-3067-0

Publisher:

Year: 2009

Pages: 32

Extract

Diamonds

If father happened to look at the sky and say, “There’s a storm coming!” that’s what would happen. In one, two, or maybe as much as three hours, black clouds would appear, then thunder and then rain. If, on the other hand, he happened to say, “Not a leaf will stir today,” the day would slowly inch by in a scorching dead calm. And so, when he folded the newspaper that evening and sighed before sadly saying, “There’s a war coming,” his two sons looked at each other and felt a shiver along their spines. They were certain that this time, too, father would be right.

First they heard the sound of gunshots and cannonballs from afar. Father asked mother to watch out for the boys and secure the house, and he left along with the other men for the place where the mountains begin. Yet the airplanes came from the place where the sea ends and they dropped their bombs. The house trembled and mother snatched up both children and ran to hide them in the bends of the riverbed.

The young son heard the soldiers’ heavy footsteps and his mother’s sobs. And when night fell, in the heavy quietude, he left his hiding place and found his mother sitting on the little rock. “They took your brother!” mother said and in her eyes there was the deepest of pain.

“They took my eldest son!” father looked towards the sea and said. “They took my boy!” and he turned towards the mountains. But neither sea nor mountains did he see. His tear-filled eyes could see nothing but shadows. And when pain chokes your chest, the years roll by slowly, with laboured breath. And a little hope, perhaps… “I asked everyone, I wrote letters… but no one has seen my eldest son,” father soliloquized every day, every year, for years on end… Until the grief made him old and someone probably took pity on him and time came for his eyes to close once and for all – those tear-filled eyes that could see only shadows.

.: Κριτικές Βιβλίου :.
1. youtube
2. 1
3. 1
4. 1
5. 1
Στον τόμο περιέχονται τρία παραμύθια όπου ο γνωστός συγγραφέας, με ύφος που φέρνει στο νου παλιούς παραμυθάδες, αλλά με εικόνες και λέξεις περισσότερο ποιητικές και εντόνως περιγραφικές, μιλά για πολύτιμες ή αξετίμητες αγάπες ανθρώπων οι οποίοι, λόγω αυτών των ανεκτίμητων, σπάνιων αισθημάτων, καθαγιάστηκαν, τυλιγμένοι στη φλόγα και στον πόνο τους. Και στις τρεις ιστορίες υπάρχει η έως θανάτου αγάπη και στις τρεις υπάρχει και ο πόνος της. Πόνος όχι αβάσταχτος, μια και η αγάπη είναι «Μείζων» και «Πάντα στέγει»· και τους καημούς και τους χαμούς. Τα δε «Πολύτιμα δώρα» της τα προορίζει για τους ολίγους, τους εκλεκτούς της. Στην πρώτη ιστορία ο πατέρας, διορατικός πάντα, κατάλαβε τον πόλεμο να πλησιάζει. Δεν μας διευκρινίζεται το «πότε και το πού», αλλά μήπως και στα λαϊκά παραμύθια το ίδιο δεν συμβαίνει; Ισως γιατί πρέπει εμείς να σκεφτούμε πως «παντού και πάντα» όλα αυτά θα συντελούνται. Ο πατέρας, λοιπόν, σαν είδε τον πόλεμο να προβάλει απειλητικός, «ζήτησε από τη μητέρα να προσέχει τους γιους και το σπίτι κι έφυγε μαζί με άλλους άντρες προς τα εκεί που άρχιζαν τα βουνά». Επειτα έφυγε και ο ένας από τους δύο γιους, ο μεγάλος. «Πήραν τον αδελφό σου!», τρόμαξε η μάνα. Και πόνεσε. Και ο πατέρας αγωνιούσε κι όλο ρωτούσε. Ωσπου, «Με τον καημό του χαμένου μας παιδιού πέθανε ο πατέρας σου», απευθύνθηκε η μάνα στον μικρότερο. Κι εκείνος, χαϊδεύοντάς τη, «Θα τον βρούμε», «Θα τον βρω εγώ! Περίμενε μόνο να μεγαλώσω λίγο ακόμα!» Και όταν μεγάλωσε έφυγε. Τον αναζητούσε, και πού δεν τον γύρεψε τον αδελφό του. Μέρες, μήνες, χρόνους. Τα βρέφη στο σπίτι απέναντι από το πατρικό του μεγάλωσαν, το αγοράκι πήγε σχολείο· η μάνα περίμενε τους γιους της τις νύχτες στο ύψωμα, κοιτώντας διαρκώς στη δημοσιά για δυο ίσκιους. Τους ίσκιους των παιδιών της. Εντέλει είδε έναν μόνον. «Δεν τον βρήκα», της είπε ο μιρκότερος γιος, άντρας πια, κουρασμένος και λυπημένος. Τα δάκρυά της -τα τελευταία- πέτρωσαν κι έγιναν διαμάντια· όλο φως και ιριδίσματα. Στη δεύτερη ιστορία, «Μαργαριτάρια», ένας νέος λαμβάνει -εκ γενετής- το θείο χάρισμα της ακρόασης και του παραμικρού ήχου, του πιο ανεπαίσθητου, του πιο σιγανού. Ακουγε τις φωνές του χώματος, τους ψιθύρους της πέτρας, την ανάσα των λουλουδιών· αργότερα όλα αυτά τα έκανε τραγούδια και οι πάντες γύρω του ευφραίνονταν· μα και παραξενεύονταν. Οταν δακρυσμένος έφυγε από κοντά τους -ακολουθώντας τη γυναίκα που ονομαζόταν Σελήνη- τα δάκρυά του έσταξαν σε λευκές, θαμπές, στρογγυλές πέτρες· τα μαργαριτάρια. Στα «Σμαράγδια» ο ερωτευμένος νέος ψάχνει στον κόσμο να βρει κάτι, οτιδήποτε, που να πλησιάζει στο χρώμα των ματιών τής αγαπημένης του. Για να της το προσφέρει. «Πήγαινε στο μέρος της θάλασσας που τα κύματα δεν υπάρχουν», τον συμβούλεψε ένας γέρος ναυτικός. Δηλαδή στο απλησίαστο, στο πιο βαθύ σημείο του ωκεανού. Και πήγε. Κι εκεί βρήκε το χρώμα των ματιών της· σμαραγδί... Ωραίες εικόνες, σεβασμός στην ιερότητα των αισθημάτων. Ιστορίες για μικρούς, μα και για μεγαλύτερους. Επίσης, ιδιαίτερα όμορφες οι ζωγραφιές της Ρίτας Τσιμόχοβα, από τη Λευκορωσία (1962), με πολλά βραβεία στο ενεργητικό της. Ελένη Σαραντίτη Ελευθεροτυπία, 21/6/2010
6. 1
7. 1
8. 1

.: Βραβεία Βιβλίου :.

1. State Price 2010 for Literature for Children